"Ary Elia Tisbita, nilaza tamin'i Ahaba hoe: Raha velona koa Jehôvah, Andriamanitry ny Isiraely, Izay itsanganako eo anatrehany, dia tsy hisy ando na ranonorana akory amin'izao taona izao, raha tsy araka ny teniko ihany." - 1 Mpanj. 17:1.
Mofon’aina:
Tatsinanan' i Jordana, no nonenan'ny lehilahin'ny finoana sy ny fivavahana iray, izay tokony hampitsahatra ny fihazakazahan'ny fihemorana tany Isiraely tamin'ny alalan'ny asa liana fahasahiana nanirahana azy tamin'ny andro nanjakan'i Ahaba. Na dia lavitra ny tanana malaza tokoa sy tsy mba nanana toerana ambony aza i Elia Tisbita, dia nanaiky ny iraka nampanaovina azy, ary nametraka ny fitokiany tamin'ny Tompo mba hamboatra lalana ho azy sy hanome azy fitahiana be dia be. Voamariky ny finoana sy ny hery ny teny naloaky ny vavany, ary voatokana ho amin'ny asa fanavaozana ny fiainany manontolo. Ny feony dia feon'ilay miantso any an'efitra mba hanameloka ny ota sy hanohitra ny fisondrotry ny ranomasin'ny faharatsiana izay mitosaka amin'ny tany.
Nahazo baiko hilaza tamin'i Ahaba ny famaizana avy any an-danitra miandry azy i Elia. "Ny tenin'i Jehôvah dia tonga taminy" fa tsy nitady ny ho mpitondra hafatr'Andriamanitra izy. Noho ny maha-sarotiny azy tamin'ny voninahitra tsapany fa ananan'ny asan'Andriamanitra dia tsy nisalasala ny hanaiky ny antsony izy, na dia hamoizany ny ainy eo an-tanan'ny eo an-tendrombohitr'i Gileada, mpanjaka ratsy fanahy mihitsy aza izany (...)
Finoana mahery vaika ny Tenin'Andriamanitra tsy mety diso ihany no nahafahan'i Elia nanambara ny hafatra nentiny. Raha tsy natoky tanteraka an'Ilay tompoiny izy, dia tsy ho sahy na oviana na oviana hiseho teo anatrehan'i Ahaba. Nanara-morona ilay lakan-drano tsy nety ritra sy nananika ny havoana maitso mavana ary namakivaky ny ala mendri-kaja izay toa nihaika ny hain-tany izy rehefa nandeha ho any Samaria. Nitafy hatsaran-tarehy avokoa izay rehetra tazan'ny masony. Mety ho nanontany tena ilay mpaminany hoe ahoana moa no haharitra ny renirano izay tsy nitsaha-nikoriana hatramin'izay, na ahoana koa no handoran'ny hain-tany ny havoana sy ny lohasaha maitso mavana. Kanefa tsy mba nahakasika azy na dia kely akory aza ny fisalasalana. Niaiky tanteraka izy fa Andriamanitra efa nanapa-kevitra hampietry ny fanjakan'Isiraely nihemotra, ary amin'ny alalan'ny famaizana no hitarihana azy ho amin'ny fibebahana. Voatolotra ny baikon'Andriamanitra any tsy ho diso ny Teniny; ka tamin'ny fanaovan'i Elia ny ainy tsy ho zavatra no nanefany ny iraka nampanaovina azy. — CC, t. 205.