"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
Vakio ny Dan. 12:4. Inona no nambaran'Andriamanitra tamin'i Daniela teto? (Ampitahao amin'ny Apôk , 22:10)
Fandre matetika ny fampiasan'ny mpitoriteny maro ny Dan. 12:4 izay nilaza mialoha ny amin'ny fitomboan'ny fahalalana ara-teknolojia sy ara-tsiansa mialoha indrindra ny fiverenan'i Kristy fanindroany. Maro koa no mampiasa izany hoenti-miresaka momba ny fandrosoana eo amin'ny hafainganam-pandehan'ny fitaovam-pitaterana hatramin'ny taonjato lasa teo. Maro amin'ireo bokintsika no no mar mandray izany hevitra izany. Azo raisina ho fanazavana mitombina tokoa izany, nefa mety ho hafa noho izany koa ny hevitr'io toko sy andininy io.
Vakio indray ilay toko sy andininy. Manomboka amin'izao baiko izao ny toromarika nomen'ilay anjely an'i Daniela: "Ary ianao, ry Daniela, dia ahoroninao ny teny, ka asio tombo-kase ny taratasy." Ny bokin'i Daniela ihany no resahina eto. Araka izany, azo heverina ve fa ny fahalalana io bokin'i Daniela io no hitombo vetivety foana amin'ny andro farany?
Mampiseho ny tsy fitovian'ny bokin'i Daniela amin'ny Apokalipsy izany, izay nilazana tamin'i Jaona mba tsy hanisy tombokase ny bokiny (Apôk. 22:10). Hatramin'ny voalohany. dia natao ho takatry ny olona ny bokin'ny Apokalipsy, satria "antomotra ny andro." Ny bokin'i Daniela kosa dia ho takatra mazava kokoa any amin'ny fotoana hoavy lavidavitra.
Betsaka ny manam-pahaizana kristianina niezaka nanazava ny bokin'i Daniela, tao anatin'ny taonjato maro, ary nanao dingam-pandrosoana lehibe ny sasany tamin'izy ireny. Nitombo haingana ny fahatakarana ny bokin'i Daniela, tamin'ny fiafaran'ny faminaniana momba ny 1260 taona, izay tapitra tamin'ny 1798, rehefa nanomboka nanao tsoa-kevitra ny mpamakafaka ny Baiboly maro fa hisy toe-javatra manaitra hitranga manodidina ny taona 1843. Nisongadina indrindra tamin'ireny anefa i William Miller, izay nanao toriteny nitarika ho amin'ny fihetsehana lehibe mifandraika amin'ny Fiverenan'i Kristy tarmin'ny taonjato faha-19 ary koa nanomboka hetsika nitohitohy izay niafara tamin'ny fahaterahan'ny fiangonana "sisa" sy ny fahatakarana mazava ny hafatry ny anjely telo.
Raha lazaina amin'ny teny hafa, ny fahaterahan'ny fihetsehana maneran-tany izay misy antsika dia ny faminanian'i Daniela izay tanteraka fa "hitombo ny fahalalana" amin'ny "andro farany."
Etsy ankilan'izany kosa, tsy natao hitsarana momba ny famonjena ny olona tsy akory, saintsaino ny amin'ny "haizina" misy ao amin'ny tontolo kristianina ankehitriny. Odian-tsy hita, ary ailika mihitsy aza, ny fahamarinana manan-danja tahaka ny Sabata andro fahafito izay naorina tany Edena ka apetraka eo amin'ny toerany ny Alahady izay naorina tamin'ny andron'ny fanompoan-tsampy romanina. Eritrereto koa ny tsy fahalalan'ny olona na inona na inona mikasika ny fahafatesana. Ny ankamaroan'ny Kristianina dia mino ny hevitra nasisiky ny mpanompo sampy izay milaza fa manidina avy hatrany ho any amin'ny fiainana hafa ny maty, ary ho an'ny hafa indray dia midika ho afobe mirehitra mandrakizay koa izany.
Eo anatrehan'izany, dia tokony ho velom-pankasitrahana isika, ary hanetry tena, noho ny fahalalantsika ny fahamarinana.
"Sambatra izay olona mahita fahendrena sy izay olona mahazo fahalalana." Ohab. 3:13.
Mofon’aina:
Haren-tsarobidy maharitra tahaka ny fiainana mandrakizay ny tena fahendrena marina. Maro amin’ireo voalaza ho olon-kendry eo amin’izao tontolo izao no hendry araka ny tombana ataon’ny tenany fotsiny. Mionona amin’ny fahazoana ny fahendrena araka izao tontolo izao izy ireo ka tsy mba miditra velively eo amin’ny zaridainan’Andriamanitra mba hahafantatra ireo haren’ny fahalalana voarakitra ao amin’ny Teniny Masina. Mihevitra ny tenany ho hendry izy ka tsy mahalala ny amin’ny fahendrena tsy maintsy ananan’ny rehetra mba hahazoana ny fiainana mandrakizay. Ataony tsinontsinona ny bokin’Andriamanitra, kanefa raha nodinihiny sy nohajainy tsara izany dia ho nahazoany ny tena fahendrena.
Zava-miafina tsy hay takarina ho azy ireo ny Baiboly. Maizina aminy ireo fahamarinana lalina sy lehibe ao amin’ny Testamenta Taloha sy Vaovao, satria tsy ara-panahy no andinihany ny zava-panahy. Mila mianatra izy ireo fa ny fahatahorana an’i Jehovah no fiandoham-pahendrena, ary raha tsy misy io fahendrena io, dia tsy misy Ianjany ny fianarany.
Ireo izay mitady fanabeazana ao amin’ny siansa, nefa tsy nianatra ny lesona momba ny fahatahorana an’Andriamanitra ho fiandoham-pahendrena, dia miasa tsy misy fahaizana sy fanantenana, misalasala ny amin’ny zavatra rehetra. Mety handray lesona avy amin’ny siansa izy ireo, saingy raha tsy manana fahalalana ny Baiboly sy fahalalana an’Andriamanitra izy dia tsy manana fahendrena marina. Ny olona tsy nianatra kosa, raha mahafantatra an’Andriamanitra sy i Jesôsy Kristy, dia manana fahendrena maharitra mihoatra lavitra noho ny olona avara- pianarana indrindra izay manamavo ny fampianaran’Andriamanitra aza. – SDABC, b. 3, t. 1156.
Tsy takatry ny sain’ny hendry eto amin’izao tontolo izao ny tena fahendrena marina. I Kristy ao anatintsika, Izay fanantenana ny voninahitra, no fahendrena miafina, dia fahendrena ambony toy ny lanitra. Be voninahitra sy mandrakizay ireo foto-kevitra lalin’ny fahamasinana. Ny fanandramana kristianina ihany no afaka manampy antsika hahatakatra izany, sy hahazo ny harem-pahalalana izay nafenina ao amin’ny torohevitr’Andriamanitra, fa ankehitriny naseho ho an’izay rehetra manana fifandraisana velona amin’i Kristy. – RH, 18 Jolay 1899.