"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
Vakio ny Apôk. 19:1-9. Toe-javatra roa no ankalazaina miaraka eto: ny fiafaran'ilay vehivavy janga sy i Kristy mampakatra ny vadiny. Ahoana no mahatonga ireo toe-javatra roa ireo sady maneho ny fahamarinan'Andriamanitra no maneho koa ny toetrany be fitiavana?
Vidin-dafo tokoa ny tsy fahatokiana ao amin'ny fanambadiana. Miantraika amin'ny fiainan'ny zanaka sy ny hafa ny vokatr'izany. Na dia ny vady voafitaka izay manam-paharetana indrindra aza dia mety hahita amin'ny farany fa misy ny fetra tsy azo ihoarana ka tsy hahafahana manavotra intsony ilay fanambadiana. Rehefa tonga amin'ny teboka iray izay mahatonga ny fon'ny maro ho mafy tanteraka ka tsy hibebaka intsony ity tontolontsika ity, dia tsy mahasoa na inona na inona intsony ny fanohizana ny tantara sy ny famelana ny fahoriana ateraky ny fahotana hitohy. Na dia misy aza ny alahelo noho ny amin'ireo izay very, dia afaka ny hanao fankalazana kosa ireo niari-pahoriana noho ny fihanaky ny fahotana, satria fongana ihany izany nony farany, ary haverina indray ho amin'ny fikasan'Andriamanitra ho azy tany am-piandohana ny tany. Tsy hisy intsony amin'izany ny fiodinana amin'Andriamanitra, satria efa nandray lesona avy tamin'ny fomba henjana isika fa rariny raha malahelo fatratra Andriamanitra noho ny fisarahantsika Aminy.
Vakio ny Apôk . 21:1-4. Inona no hevitry ny sary an'ohatra momba ny fanambadiana eto, ary nahoana izany no feno fanantenana sy teny fikasana? Inona no antoka ho antsika momba ny fanantenana aseho ao amin'ireo andininy ireo?
"Ny fanambadiana, izay firaisana mandritra ny fiainana manontolo, dia andindon'ny firaisana misy eo amin'i Kristy sy ny fiangonany. Ny fitiavana asehon'i Kristy amin'ny fiangonana no fitiavana tokony hasehon'ny mpivady amin'ny ankilany." - TFC, b. 7, t. 46.
Fahoriana tsy takatry ny saina ne tsapan'i Kristy rehefa nandà Azy ny taranak'olombelona ary nanolotra ny fitiavana tokony ho Azy ho an'ny andriamani-kafa. Na izany aza dia nanolotra ny Ainy ho antsika Izy, ny Tenany no nanonitra ny vidin'ny tsy fahatokiantsika sy ny fijangajangantsika, mba hahatonga antsika hanana ny teny fikasan'ny fiainana mandrakizay raha mibebaka sy miala amin'ireny andriamani-tsy izy ireny.
Vakio ny 1 Pet. 1:18,19. Inona no ambara amintsika ao amin'ireo andalan-Soratra Masina ireo izay manome antsika toky momba ny farany Izay resahin'ny Apôk. 21:1-4?
"Ary Jesôsy namaly ka nanao taminy hoe: Mahadiso hevitra anareo ny tsi-fahafantaranareo ny Soratra Masina na ny herin'Andriamanitra." - Mat. 22:29.
Mofon’aina:
Feon'Andriamanitra miresaka amintsika ny Teniny, ary hisy feo maro hafa koa ho rentsika. Nampitandrina antsika anefa i Kristy ny amin'ireo izay hilaza hoe: "Indro, aty Kristy, na Indro, ary" Izy. Ahoana àry no hahafantarantsika fa tsy manana ny fahamarinana izy ireo, raha tsy sedraintsika amin'ny Soratra Masina ny zavatra rehetra? Nampitandrina antsika ny amin'ireo mpaminany sandoka izay ho avy amin'ny anarany i Kristy, izay hilaza fa izy no Kristy.
Ankehitriny, raha heverinao fa tsy dia zava-dehibe ho an'ny tenanao ny mahatakatra ny hevitry ny Soratra Masina, dia tandindomin-doza ho voafitak' ireny fampianarana ireny ianao. Nilaza i Kristy fa amin'ny andro fitsarana sy famaliana dia hisy vondron' olona hanao hoe: "Tompoko, Tompoko, tsy efa naminany tamin'ny anaranao va izahay? ary tsy efa namoaka demonia tamin'ny anaranao va izahay? ary tsy efa nanao asa lehibe maro tamin'ny anaranao va izahay?" — Mat. 7:22. Fa hamaly azy ireo i Kristy hoe: "mialà amiko, hianareo mpanao meloka." —Mat. 7:23b.
Mila mahalala ny atao hoe fahotana isika izao; fandikana ny lalàn'Andriamanitra izany. Izay ihany no famaritana omena ao amin'ny Soratra Masina. Hitantsika araka izany fa izay mitonon-tena hotarihin' Andriamanitra kanefa manalavitra Azy sy ny lalàny, dia tsy mandinika ny Soratra Masina. Kanefa hitarika ny olony Andriamanitra; niteny mantsy Izy fa ny ondriny manaraka Azy satria mahalala ny feony ireo, ary ny vahiny tsy harahiny. (...)
Ho avy ny andro hanaovan'i Satana fahagagana eo imasonareo sy hilazany fa izy no Kristy; koa raha tsy miorina tsara amin'ny fahamarinan 'Andriamanitra ny tongotrareo, dia hiala amin'ny fanorenana ianareo. Ny hany fiarovana ho anareo dia ny mikatsaka ny fahamarinana tahaka ny harena miafina. Katsaho tahaka ny fikatsahanareo harena eto an-tany ny fahamarinana, ka ento eo anatrehan'ilay Rainareo any an-danitra ny Tenin'Andriamanitra, dia ny Baiboly, ary lazao hoe: "Hazavao aho; ary ampianaro ahy ny atao hoe fahamarinana." Ary rehefa tonga ao am-ponareo ny Fanahiny Masina mba handrakitra ny fahamarinana ao amin'ny fanahinareo, dia tsy havelanareo handeha mora foana Izy. — RH, 3 Avrily 1888.