"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Ary toy izany koa, ny Fanahy no mamonjy ny fahalementsika: fa tsy fantatsika izay vavaka tokony hataontsika; fa ny Fanahy no mifona amin'ny fitarainana tsy azo tononina." Rôm. 8:26.
Mofon’aina:
Tsy ankasitrahan'Andriamanitra ny vavaka raha tsy atao amim- panetren-tena sy amin'ny fo torotoro amin'ny anaran'i Kristy. Mahalala ireo izay mivavaka amin'ny fo manetry tena Ilay mpihaino sy mpamaly ny vavaka. Tsy mangataka na inona na inona afa-tsy amin'ny anaran'i Kristy ny tena Kristianina marina, ary tsy manantena na inona na inona raha tsy noho ny fanelanelanana ataony. I Kristy no tian'izy ireo homem-boninahitra amin'ny fitondrana ny vavaka ataony ho eo anatrehan'ny Ray, ary faniriany ny handray fitahiana avy amin'Andriamanitra amin'ny alalan ' i Kristy.
Manana anjara asa lehibe ny Fanahy Masina mba hahatonga ny vavaka hankasitrahan'Andriamanitra. Manalefaka ny fo Izy, manazava ny saina ka mahatonga azy hahay hamantatra ny tena ilainy; velominy ny faniriantsika ka manjary noana sy mangetaheta ny fahamarinana isika, ary manao fanelanelanana ho an'ny mpivavaka amin'ny fo marina Izy.
Tsy maintsy manatona an' Andriamanitra ny olombelona ka hahatsapa fa mila fanampiana izy, izay Andriamanitra irery no afaka manome azy. (...)
Ny vavaka amim-pinoana no fanalahidy mamoha ny trano firaketan'ny lanitra. Aoka hotsaroantsika fa rehefa manankina ny fanahintsika amin'Andriamanitra isika, dia raisiny ho andraikitra ny mihaino sy mamaly ny fivavahantsika. Manasa antsika Izy hanatona Azy, ary izay tsara sy sarobidy indrindra no omeny antsika — dia izay tena ilaintsika indrindra. Tiany ny manampy antsika. Aoka isika hatoky ny fahendreny sy ny heriny. Oh, mila manam-pinoana manao ahoana isika! Fiadanana sy fiononana manao ahoana no tokony hananantsika! Sokafy hidiran'ny Fanahin'Andriamanitra ny fonao, dia hiasa amin'ny alalanao sy hitahy ny asanao ny Tompo.
Tsy tokony hanetry tena eo anatrehan'Andriamanitra ve isika mba hivavaka ho an'ireo izay marefo ny aim-panahiny? Mila manokana fotoana tsy miovaova hivavahana ho azy ireny isika. Tsy tokony hivavaka isan'andro ho an'ireo maty ao anatin'ny helony sy ny fahotany ve isika? Eo am-pitalahoantsika amin'Andriamanitra mba hanorotoroany ireny fo vato ireny, dia ny fontsika no manjary mihamalefaka. Ho hitantsika malaky kokoa ny fahotan'ny tenantsika. – MR, b. 8, t. 197.
Na zava-mahatahotra tokoa aza ny fahatezeran'Andriamanitra dia tsy haratsian-toetra na tsy fitiavana izany tsy akory. Ny mifanohitra amin'izany aza no hita ao amin'ny TT sy ny TV; tezitra Andriamanitra noho ny fitiavany. Ny fifanoherana lehibe eo amin'ny faharatsiana mamohehatra sy ny fahatsaran'Andriamanitra madio sy be voninahitra no mahatonga izany.
Araka izany, ny fitiavana no tena lehibe amin'Andriamanitra fa tsy ny fahatezerana. Tsy misy fahatezerana ao amin'ny toerana tsy misy faharatsiana na tsy fahamarinana. Amin'ny farany, ny fihetsika maneho fitiavana lehibe indrindra ataon'Andriamanitra amin'ny famongorana tanteraka ny faharatsiana, dia hamarana hatreo koa ny fahatezerana. Tsy hiverina hisy intsony mantsy ny ratsy na ny tsy fahamarinana. Ny fahasambarana sy ny fahamarinana ao anatin'ny fifandraisam-pitiavana tonga lafatra mantsy no hanjaka mandrakizay doria. Tsy hisy intsony ny fahatezeran'Andriamanitra satria tsy misy ilana izany intsony. Mahafinaritra re izany!
Raisin'ny olona sasany ho fisehoan'ny fahatezeran'Andriamanitra ny valifaty ataony amin'ireo izay nanao ratsy taminy. Vakio ny Deo. 32:35, Ohab. 20:22, Ohab. 24:29, Rôm. 12:17-21, sy ny Heb. 10:30. Inona ny fampitandremana omen'ireo andininy ireo momba ny valifaty ataon'ny olombelona?
Manana zo hanao fitsarana Andriamanitra araka ny Soratra Masina, ary isaky ny manao izany Izy dia amim-pahamarinana tanteraka mandrakariva no anaovany izany. Mazava ny voalaza ao amin'ny TT sy ny TV fa an'Andriamanitra ny famaliana. Hoy i Paoly: "Ry malala, aza mamaly ratsy, fa omeo làlana ny fahatezerana; fa voasoratra hoe: 'Ahy ny famaliana; Izaho no hamaly, hoy Jehôvah '." - Rôm. 12:19 (nalaina avy amin'ny Deo. 32:35).
Hampihatra ny fitsarany amin'ny ratsy sy ny tsy marina Andriamanitra amin'ny farany, kanefa nanome vahaolana ho an'izay rehetra mino Azy i Kristy. I Jesôsy tokoa mantsy no "Mpanafaka antsika amin'ny fahatezerana ho avy"-1 Tes. 1:10 (ampitahao amin'ny Rôm. 5:8,9). Mifanaraka tsara amin'ny drafitr'Andriamanitra izany: "Fa Andriamanitra tsy nanendry antsika ho amin'ny fahatezerana, fa mba hahazo famonjena amin'ny alalan'i Jesôsy Kristy Tompontsika." - 1 Tes. 5:9. Misy tokoa ny fahatezeran'Andriamanitra, saingy noho ny fahasoavan'i Kristy dia afaka amin'izany izay rehetra mino Azy.
Sady manandratra ny fahamarinana ny fanavotana nataon'i Kristy no manafaka antsika amin'ny fahatezerana; amin'ny fomba ahoana? Raha tsapanao fa nafahana ianao na dia olona tsy tanteraka sy be fahadisoana aza, tsy mainka ve tokony halemy fanahy amin'ny hafa ianao?