Détails
Catégorie parente: Trimestre 1: Esaïe (Consolez mon peuple)
Catégorie : Leçon 10: Accomplir l'impensable

Le passage d'Ésaïe 52.13 à 53.12, que l'on appelle «poème du serviteur soufflant» confirme la réputation d'Ésaïe de «prophète de l'évangile.» En harmonie avec l'excellence de l'évangile, le poème surpasse toute autre production littéraire. Bien que ce passage soit incroyablement court, chaque expression est chargée de sens et révèle le cœur de cette quête impensable de Dieu pour sauver une humanité embourbée et perdue dans le péché. Ce n'est pas le « lait » de la parole d'Ésaïe. Il a préparé son public en développant le thème messianique dès le début de son livre. En suivant le parcours global de la vie du Messie sur terre, le prophète a commencé par sa conception et sa naissance (Es 7.14), a ensuite présenté son identité comme un roi davidique divin (Es 9.6, 7), puis a donné plus de détails sur son oeuvre de restauration pour Israël (Es 11.1-16) et son ministère silencieux de délivrance de l'injustice et de la souffrance (Es 42.1-7). Puis Ésaïe a révélé que le terrible drame du Messie, c'est ce contraste entre la tragédie et l'exaltation (Es 49.1-12; Es 50.6-10). À présent, le poème du serviteur soufflant sonde les profondeurs de la tragédie. 

Revenez sur les sections énumérées dans le paragraphe ci-dessus. Vérifiez ce qu'elles nous disent sur le Messie, Jésus. En quoi nous aident-elles à nous préparer à ce qui arrive dans Ésaïe 52 et 53? Ou bien est-ce qu'elles rendent simplement ce qui arrive dans Ésaïe 52 et 53 plus frappant?

Ésaïe 52.13-53.1 présente le poème avec un contraste frappant: le Serviteur prospérera et sera exalté, mais son apparence sera marquée au point de le rendre méconnaissable. Qui peut y croire ?

Ésaïe 53.2, 3 commence une douloureuse descente, depuis l'origine du Serviteur et son apparence ordinaire jusqu'à son chagrin et son rejet. Ésaïe 53 .4-6 fait une pause pour expliquer que sa souffrance est en réalité notre châtiment, qu'il porte pour nous guérir. Ésaïe 53.7-9 poursuit la descente du Serviteur innocent jusqu'à la tombe. Dans Ésaïe 53.10-12, le Serviteur accède à la récompense exaltée prévue au début du poème qui commence en Ésaïe 53.13, avec l'idée supplémentaire que son sacrifice pour en sauver d'autres est la volonté de Dieu.

Comparez ce poème à la forme «creuse» de Philippiens 2.5-11, où Jésus est présenté initialement sous forme de Dieu, mais s'abaisse en se dépouillant lui-même pour endosser l'esclavage de l'humanité, en s'humiliant jusqu'à la mort, qui est la plus vile de toutes les morts : la mort sur une croix. Par conséquent, Dieu l'exalte afin que tous puissent le reconnaitre comme Seigneur (comparez avec Es 49.7).

Lisez Ésaïe 52.13-53.12. Mettez par écrit tout ce que dit le poème sur ce que Jésus a fait pour nous. Méditez sur ce que signifient pour nous ces actes accomplis en notre faveur. 

Détails
Catégorie : Fiambenana maraina

"Indrisy ny andro! Fa efa antomotra ny andron'i Jehovah, ka tahaka ny loza tsy toha avy amin'ny Tsitoha no fihaviny" — Joe. 1:15. 

Mofon'aina:

Ireo faminaniana nomen'llay IZAHO be voninahitra tao amin'ny Teniny, dia mitovy amin'ny masom-by eo amin'ny rojon'ireo toe-javatra mitranga izay mampiray ny mandrakizay efa lasa sy ny mandrakizay mbola ho avy. Aminlny alalan'ireny no ahalalantsika izay misy antsika ankehitriny sy izay tokony handrasantsika amin'ny andro ho avy. Izay rehetra voalazan'ny faminaniana mialoha ka tokony ho tonga hatramin'izao androntsika izao dia efa voasoratra ao amin'ny pejin'ny tantara, ary azon'ny olona atao ny hatoky fa izay zavatra rehetra tokony ho tonga dia tsy maintsy ho tanteraka amin`ny fotoana mahamety izany. — MM, tt. 438-439.

Manambara ireo famantarana ny fotoan'andro fa efa mby am-baravaran'ny toe-javatra makadiry sy mangotrakotraka isika izao. Mihotakotaka ny zavatra rehetra eto an-tany. Ireo faminaniana nomen'ny Mpamonjy momba ny zavatra hitranga alohan'ny hiverenany, dia tanteraka eo ambany masontsika. "Handre ady sy filazana ady hianareo ... Fa hisy firenena hitsangana hamely firenena, ary hisy fanjakana hitsangana hamely fanjakana; ary hisy mosary sy horohorontany amin'ny tany samy hafa." — Mat. 24:6-7.

Manolotra zava-dehibe loatra ho antsika izao andro iainantsika izao. Ireo mpitondra sy mpandraharaha fanjakana, ireo mipetraka eo amin'ny toeram-pitokisana rehetra, ireo mpandinika rehetra, dia samy mampifantoka ny sainy amin'ireo toe-javatra mitranga manodidina antsika. Manara-maso fatratra ny fifandraisana amin'ny samy hafa firenena izy ireny ary mahamarika ny hery mandrirotra eo amin'ny zavatra eto an-tany, sady mahafantatra fa hisy zava-dehibe tsy isalasalana hiseho: efa eo an-katoky ny Ioza aman'antambo mampivarahontsana izao tontolo izao.

Ny Baiboly ary ny Baiboly irery ihany no manome fahitana marina izany zavatra izany. Izy no manambara amintsika ny toe-javatra lehibe farany amin'ny tantaran'ny tanintsika ary milaza amintsika izay hitranga ka efa mandefa ny tandindony mahatonga fanjombonana eto an-tany, sady mahatonga antsika handre ny feo manambara ny fahantomorany, - dia feo mampangovitra ny tany sy mahatonga ny olona ho toy ny miala aina noho ny tahotra. — MM, t. 439.

Ary amin'izao androntsika izao dia hozahan-toetra ny olona rehetra sy ny firenena rehetra, ka hafàtra amin'ny famarana eo an-tanan'llay tsy mety ho voafitaka. Hametra izay ho anjarany amin'ny alalan'ny safidy ataon'ny tenany ny olona sy ny firenena rehetra, ary hitantana ny zava-drehetra Andriamanitra ho fanatanterahana ny fikasany. — MM, t. 438. Tokony hiomana amin'ilay oram-baratra efa madiva hisafoaka sy hanampoka azy amin'ny fomba mahatsiravina ny kristiana. Ary amin'izany fiomanana izany dia ilaina ny fandinihana lalina ny Tenin'Andriamanitra sy ny fiainana mifanaraka amin'ny fitsipiny. — MM, t. 511.

Détails
Catégorie parente: Telovolana 1: Isaia: Ampionony ny oloko
Catégorie : Lesona 10: Manatanteraka izay heverina fa tsy ho vita

Manamafy ny (Isa. 52:13-15;53:1-12), izay antsoina hoe "tononkalon'ny fijalian'llay Mpanompon'i Jehôvah", fa"mpaminanin'ny filazantsara" tokoa i Isaia. Misongadina eo anivon'ireo asasoratra hafa io tononkalo io, ary mifandrindra tsara amin'ny hakanton'ny filazantsara. Na dia manaitra aza ny hafohin'ny fehezanteny ao dia mifono hevi-dalana kosa ny tsirairay avy amin'izany, ary maneho ny votoatin'ilay tanjon'Andriamanitra mampitolagaga, dia ny fanavotana ilay taranaka very sy milomano anaty fahotana.

Tsy ity tsy akory no "rononom-panahy" ao amin'ny tenin'i Isaia. Efa hatrany amin'ny ampahany voalohany amin'ny bokiny izy no nanomana ny mpamaky na ny mpihaino azy tamin'ny alalan'ny famelabelarany ilay lohahevitra momba ny Mesia. Araka ny fizotry ny fiainan'ny Mesia teto an-tany dia natombony tamin'ny naha-tao am-bohoka Azy sy ny nahaterahany izany (Isa. 7:14), avy eo dia ambarany ny maha-avy amin'Andriamanitra sy taranak'i Davida mpanjaka Azy (Isa. 9:6,7); hazavainy ny asa ataony ho an'ny Isiraely, dia ny famerenana ny Isiraely. ho Aminy (Isa. 11:1-16), ary koa ny asa mangina ataony ho fanafahana ny olona amin'ny tsy rariny sy ny fahoriana (Isa. 42:1-7). Rehefa izany dia asehon'i Isaia fa ao amin'ilay tantara lehiben'ny Mesia dia fahoriana no mialoha ny fanandratana Azy (Isa. 49:1-12; Isa. 50:6-10). Ary eto dia miditra lalina ao amin'ny fahorian'llay Mpanompo niari-pijaliana ny tononkalo.

Avereno vakina ireo andininy voalaza ao amin'ireo paragrafy ireo. Diniho indray izay ambarany amintsika momba an'i Jesôsy, ilay Mesia. Manomana antsika ho amin'izay hitranga ao amin'ny toko 52 sy 53 ve izany? Amin'ny Tomba ahoana? Sa manao izay hanasongadinana kokoa ny voalazan'ny Isa. 52 sy 53 kosa?

Misy fifanoherana manaitra aseho mialoha ao amin'ny fampidirana ilay tononkalo ao amin'ny (Isa. 52:13-15; 53:1: hambinina sy hasandratra Ilay Mpanompo, kanefa ho simba tsy hay fantarina ny tarehiny. Iza no hino izany?

Manomboka amin'ny filazana mampangorakoraka momba ny niavian'llay Mpanompo sy ny endriny feno fahatsorana ny Isa. 53:2,3, ary avy eo mitohy amin'ny fahoriana nanjo Azy sy ny fandavan'ny maro Azy. Misy fiatoana kely ao amin'ny Isa. 53:4-6, manazava fa ny fijaliany dia famaizana noho ny fandikantsika ny lalàna, ary maretany izany ho fanasitranana antsika. Mitohy ihany izany ao amin'ny Isa. 53:7-9, mandra-pahatonga Ilay Mpanompo tsy manan-tsiny tao am-pasana.

Milaza ny fisandratany kosa ny Isa. 53:10-12, dia ilay fisandratana ambony voalaza mialoha ao amin'ny Isa. 52:13, ary ambarany koa fa sitrapon'Andriamanitra ny hahafoizany ny ainy ho famonjena ny hafa.

Ampitahao amin'ny fitantarana ao amin'ny Fil. 2:5-11 izany, izay miainga amin'ny toe-javatra maneho fisandratana, avy eo midina tsikelikely ho amin'ny fitotonganana ambany indrindra, ary miverina miakatra ho amin'ny fisandratana ambony indray amin'ny farany. Voalaza ao fa nanana ny endrik'Andriamanitra i Jesôsy kanefa nietry Izy ka nofoanany ny Tenany tamin'ny nakany ny endriky ny mpanompo sy ny nahatongavany ho manam-pitoviana amin'ny olona; ary nanetry tena hatramin'ny fahafatesana Izy, dia ilay fahafatesana mahamenatra teo amin'ny hazo fijaliana. Noho izany anefa dia asandratr'Andriamanitra ho amin'ny avo indrindra Izy mba haneken'ny olona rehetra Azy ho Tompo (ampitahao amin'ny Isa. 49:7).

Vakio ny Isa. 52:13-15;53:1-12. Soraty izay rehetra Iazain'ilay tononkalo fa ataon'i Jesôsy ho antsika. Midika inona amintsika izany zavatra nataony ho antsika izany?